Indische wortels hebben. Wat betekent dat eigenlijk precies? Hoe beïnvloedt deze achtergrond mij en mijn dagelijks leven? En hoe beleven andere mensen met een vergelijkbare achtergrond dit? Vragen waarmee ik - met gezonde spanning -  het I.N.D.O. weekend van Indisch Goud inging. En ik deel graag hoe gezonde spanning tijdens het weekend om is geslagen in laaiend enthousiasme, groter zelfvertrouwen - en nieuwe vrienden!

De aankomst is als een warm bad - dat is het eerste wat opvalt.  Een warm onthaal door Roos, Inèza, Naomi en Léon die ervoor zorgen dat ik me op mijn gemak voel. Geïnteresseerde deelnemers die meteen informeren waar ik vandaan kom. En natuurlijk ook… spekkoek! Dit voelt niet als een weekend met vreemden. Dit is bijna als een weekend met familie of (Indische) vrienden!

Gemengde groep, gedeelde achtergrond

Onze groep van achttien deelnemers is diverser dan ik had verwacht. Ik hield rekening met een groepje leeftijdsgenoten: dertigers op zoek naar persoonlijke ontwikkeling. Dat blijkt een misvatting. De jongste deelnemer tikt net de 25 aan, de oudste is de 60 gepasseerd. De één is in Indonesië of Nederlands-Indië geboren, de ander is er nog nooit geweest. Maar wat we overduidelijk gemeen hebben: iedereen heeft een (sluimerende) diepgewortelde connectie met zijn of haar Indische roots.

Janne, de jongste van de groep, trapt het weekend af met een indrukwekkende dansvoorstelling. Zelfs nu we elkaar nog nauwelijks kennen, voelen we dat we iets bijzonders aanschouwen. Iets dat te maken heeft met datgene wat ons allemaal verbindt: Indische voorouders! 

Verweven afkomst

Een uitgebreide voorstelronde volgt. Wat mij raakt is dat voorstellen in deze groep zoveel meer is dan even je naam en hobbies opdreunen. Léon en Naomi voelen feilloos aan welke verhalen of familiebanden extra aandacht verdienen. Daardoor krijgen we écht een inkijkje in elkaars emotionele verbinding met Indonesië of Nederlands-Indië. En het is meer dan dat: ik leer door deze persoonlijke verhalen weer meer over onze cultuur en historie. En waarom sommige gevoelens of persoonlijke patronen die ik als ‘normaal’ bestempel, waarschijnlijk sterk verweven zijn met mijn Indische afkomst. Dat geeft opmerkelijk veel zelfinzicht. Ja, zelfs zelfvertrouwen.

Met kunst, dans, workshops en familieopstellingen ontvouwt dit zich meer en meer tijdens het weekend. Soms met schaterlachen en die absoluut kenmerkende Indische zelfspot. Soms met dikke tranen en ontroering. Het wordt voor mij hier opeens duidelijk: daar waar ik mij vroeger nog wel eens ‘nogal anders’ heb kunnen voelen, voel ik mij hier juist ontzettend thuis.

Subcultuur

Doordat alle deelnemers zijn opgegroeid met meerdere culturen in hun leven, zijn we in een soort eigen subcultuur belandt. Een beetje Nederlands. Een beetje Indisch. Product van een complexe historie, met voorouders die soms conflict en strijd hebben meegemaakt. En gewenst of ongewenst in Nederland beland zijn. Iemand noemde het zo mooi treffend dit weekend: wij zijn geen halfbloedjes. Wij zijn dubbel bloed! Dit zien en doorvoelen maakt je een rijker, trotser mens. En wat is het mooi om daar dan elkaar in te vinden.

Energized sluit ik het weekend af. Gegroeid als persoon, met nieuwe inzichten, meer zelfvertrouwen en nieuwe vrienden. Elke deelnemer is met iets waardevols uit het weekend gekomen. Ik nam afscheid van deze bijzondere groep gelijkgestemden met ‘Indisch Goud brengt ons vast weer bij elkaar, want dit smaakt naar meer!’ 

Thuiskomen

Zonder wrijving geen glans. Misschien hebben wij met onze Indische wortels wat meer te begrijpen van onze historie, familiesystemen en het Indische veld. En dat verdiend extra tijd en aandacht. Dit weekend gaf stof tot nadenken! Ik ben er van overtuigd dat als we in elkaars verhalen mogen ‘thuiskomen’ zoals we dit weekend deden en daarmee onszelf écht onder ogen komen; dan ontsluiten we samen een bijzondere, vurige Indische kracht!